Één van de mensen die op maandag en dinsdag veel op de baan heeft gestaan is Jeroen Groot. De sympathieke speler van de Niedorper T.C. viel even in bij de HD6 om Pim Broersen uit de brand te helpen. Pim zijn maat Marc Helder kon wegens een blessure namelijk niet in actie komen. Nu had Jeroen er net een zwaar vis weekend opzitten (had weinig met vissen te maken overigens), maar dat zag je niet aan het tennis af. Middels twee soepele setjes zat Jeroen alweer snel op het terras. Snel even twee biertjes naar binnen (had hij nog niet genoeg gehad het weekend......) en weer de baan op voor een mix partij met Yvonne Bosman tegen Hans van der Plas en Anke Kamerik. De start was niet goed, zeg maar ronduit slecht. Jeroen sloeg zijn forehand constant onder in het net of tegen het hek. Ik zag Yvonne al wanhopiger kijken en de glimlach bij Hans en Anke werd al groter. Op 2 - 5 in set één besloot Jeroen het toch maar over een andere boeg te gooien door met wat meer beleid te slaan en prompt werd de eerste set nog binnengehaald. In set twee vond Jeroen weer regelmatig het net en hek, waardoor een derde set noodzakelijk was. Deze werd met hangen en wurgen uiteindelijk binnengehaald, maar dat had meer met de constantheid van Yvonne te maken, dan met Jeroen zijn slagenarsenaal.

Op dinsdag was Jeroen overigens weer herboren, want met Pim werd, wederom soepeltjes, de halve finale gehaald. Daarnaast viel op dinsdag al de eerste finale plek te noteren en wel voor Hoog-Oppers Miranda Rood en Margriet Bakker in de DD6. Na drie potjes in straight sets spelen de dames zondag om de hoofdprijs. Voor onze voorzitter eindigde het toernooi door een nederlaag in het enkelspel, nadat het zondag in de dubbel ook niet wilde lukken.

Verder kwam ook Ed Jonker voor het eerst dit toernooi de baan op. Of het nou met Saskia Rood in de mix is of met Mark Floris in de dubbel, hij komt altijd ver en vaak met spektakel. Nu speelde hij met Mark tegen Alex Schipper en Martin Klaver, wat geen gemakkelijke loting was. Ik was dan ook stomverbaasd, dat toen ik het park opkwam, ik al een set en 5 - 2 voor Ed en Mark op het scorebord zag staan. Na het eerste punt te hebben aanschouwd zag ik ze echter alweer naar de bankjes lopen en 5 - 4 werd op het bord gezet. Nu is Ed nooit te beroerd om zijn potjes van commentaar te voorzien en toen hij mij zag staan meldde hij al terloops dat op 5 - 2 reeds twee matchpoints waren gemist. Alex en Martin roken hun kans, kwamen op 6 - 5, maar konden de set toch niet zelf uitserveren. Een werkelijk waar bloedstollende tiebreak volgde, waarin zelfs nog een volley van Ed een seconde of drie over de netrand rolde en voor hem uiteindelijk aan de goede kant van het net op de grond viel. Vanaf 6 - 5 in de tiebreak volgden de matchpoints en setpoints elkaar in hoog tempo op, maar werden vaak door prachtige punten weggewerkt en soms door kolderieke missers niet benut. Uiteindelijk wisten Mark en Ed op 14 - 13 hun zesde matchpoint te benutten.

Zoals reeds vermeld begon dinsdag ook het Padel toernooi. Bastiaan Veeken, al jaren vaste deelnemer en prijzen pakker op het TAAMS Hoog-Op Open tennistoernooi, koos er dit jaar voor om eens te gaan padellen. Samen met Joost Klaver had hij zich ingeschreven in de 100 B HD (zegt me helemaal niks, moet ik me nog even in verdiepen). Dat de mannen het serieus namen, was me al weken duidelijk, want ik had ze al regelmatig zien oefenen in de padel kooien. Nu begonnen ze tegen twee ongeplaatste heren (zegt me trouwens niet zoveel in deze nog jonge sport) en na twee keer met de ogen knipperen hadden ze de eerste set al met 6 - 1 verloren. Er kwam nog wel een opleving, maar uiteindelijk werd er toch in drie sets verloren. Na afloop op het terras was Bas er nog beduusd van: "Met tennis kom ik hier altijd ver en speel ik altijd om de prijzen en nu verlies ik gewoon in de eerste ronde van fitte mannen op gevorderde leeftijd" was zijn reactie. Het is duidelijk, Padel is geen tennis.

M2F