Ik liep, toen ik het park op kwam, gelijk mijn blogmaat tegen het lijf. Bert had een handdoek om zijn nek en zag er zeer vermoeid uit. "Zo, zware pot gehad?", begon ik. Nou, dat viel wel mee zei Bert. We moesten tegen twee jonge honden, die niks in de HD8 te zoeken hadden. Die jongens dachten doordat ze 8 op hun spelerspas waren, ze niet in de HD7 mochten inschrijven. Ik heb maar verder niet naar de precieze uitslag gevraagd. Toen ik even op internet keek om toch even de uitslag te checken, zag ik dat Bert samen met Ruud Klaver in de HD8 35+ uitkwamen. Dat van die jonge honden viel dus nog wel mee.

Later op de avond werden de verhalen alleen maar sterker en wist Bert te vertellen dat die jongens zich eigenlijk een week vergist hadden en zich voor de US Open hadden moeten inschrijven. Maar goed toen zat Bert inmiddels aan tafel met een gerenomeerd duo, maar daarover later meer. Ondertussen werd er lekker getennist op het park met veel spannende partijen, waarbij er in de ronde van half negen maar liefst vijf drie setters vielen te noteren. Leuk was dan wel weer dat er mensen van de club deze drie setters eruit wisten te slepen. Yvonne en Suzanne, Ronald, Sjaak en Leida proficiat met jullie overwinning! Sjaak en Leida vormen sowieso een goed duo, want op de baan gaat het er fanatiek aan toe. Ook de maat wordt hierin niet ontzien, maar na afloop is daar niks meer van te merken. Wat op de baan gebeurd blijft op de baan, wist Sjaak na afloop te vertellen. Misschien had dat ook wel te maken met de uiteindelijke overwinning.

Ondertussen stond het koppel Peter Bijvoet en Bastiaan Veeken ook op de baan, alleen niet met elkaar dit jaar. Helaas was er niet genoeg animo voor een HD4, waardoor ze dit jaar daarin niet hun titel kunnen verdedigen. Dan maar met een andere maat het toernooi winnen dachten zij. Ze begonnen gisteren goed. Peter won met Jurriaan Mol zijn wedstrijd in de HD5 en Bastiaan met Ellen van Lunteren in de GD4. Dat soort potjes dragen toch ook bij aan een mooie avond, want daarin krijgen we toch wel het betere tennis te zien.

Ondertussen kwamen Ben & Bart het park oplopen, u weet wel dat gerenomeerde duo. Ik keek ze wat verbaasd aan. U moet weten dat Ben & Bart elk jaar wel een avondje tijdens het open toernooi doorzakken. Ik vond het er echter nog wat vroeg in de week voor. Ben zag mijn verbazing en wist haastig te vermelden dat ze vanavond alleen even sfeer kwamen proeven en dat het echte werk later deze week zou komen. Jaja, dacht ik nog. Ze gingen gezellig op het terras aanzitten met Bert en Ton. Het bleef inderdaad lange tijd rustig daar aan tafel, maar op een gegeven moment vlogen de glazen toch door de lucht, met een stoffer en blik tot gevolg. Laat ik de schuldige maar in het midden laten. Toen ik ruim na middernacht de laatste uitslagen in de computer zette, kwamen Ben & Bart langs de keet lopen richting de fietsenstalling. Ik hoorde Ben mompelen over een mooi avondje om mee te starten deze week, waarop Bart zei: "Jazeker en toch wel lekker dat we evengoed gewoon om half elf weer op de fiets zitten".

Uiteindelijk werden de laatste biertjes even na enen geleegd en konden we terug kijken op een zeer geslaagde eerste doordeweekse avond.

M2F